Είναι δυνατόν ένας πίθηκος να γράψει όλα τα έργα του Γουίλιαμ Σαίξπηρ αν έχει μια γραφομηχανή και άπειρο χρόνο; Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει το «θεώρημα του άπειρου και του πιθήκου», το οποίο χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια για να εξηγήσει τις αρχές της πιθανότητας και της τυχαιότητας. Ωστόσο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε από το BBC και πραγματοποιήθηκε από τους ερευνητές Στίβεν Γούντκοκ και Τζέι Φαλέτα από το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, ο χρόνος που θα χρειαζόταν μια μαϊμού για να δακτυλογραφήσει τα έργα, τα σονέτα και τα ποιήματα του Σαίξπηρ θα υπερέβαινε τη διάρκεια ζωής του σύμπαντος. Οι ερευνητές τονίζουν ότι, αν και το θεώρημα είναι μαθηματικά ακριβές, είναι ταυτόχρονα «παραπλανητικό». Για να υποστηρίξουν την άποψή τους, εκτός από την ανάλυση των ικανοτήτων ενός μόνο πιθήκου, πραγματοποίησαν και μια σειρά υπολογισμών βασισμένων στον παγκόσμιο πληθυσμό των χιμπατζήδων, ο οποίος ανέρχεται περίπου σε 200.000. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι ακόμη και αν όλοι οι χιμπατζήδες στον κόσμο πληκτρολογούσαν με ταχύτητα ενός πλήκτρου ανά δευτερόλεπτο μέχρι το τέλος του σύμπαντος, δεν θα κατάφερναν ποτέ να ολοκληρώσουν τα έργα του διάσημου Άγγλου συγγραφέα. Η πιθανότητα ενός χιμπατζή να γράψει τη λέξη «μπανάνες» κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι μόλις 5%. Επίσης, η πιθανότητα να συνθέσει μια τυχαία πρόταση, όπως «είμαι χιμπατζής, άρα υπάρχω», είναι 1 στα 10 τρισεκατομμύρια δισεκατομμύρια, σύμφωνα με την έρευνα. Η μελέτη καταλήγει ότι ακόμα και αν οι ταχύτητες πληκτρολόγησης βελτιωθούν ή αυξηθεί ο πληθυσμός των χιμπατζήδων, οι πίθηκοι δεν θα μπορέσουν ποτέ να γράψουν ολοκληρωμένα έργα. Οι υπολογισμοί που χρησιμοποιήθηκαν βασίζονται στην ευρέως αποδεκτή θεωρία του θερμικού θανάτου, που προτείνει ότι το σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται και να ψύχεται, ενώ όλα τα στοιχεία του σταδιακά πεθαίνουν και εξαφανίζονται. Ο Γούντκοκ δήλωσε στο BBC ότι αυτό το εύρημα τοποθετεί το θεώρημα του απείρου και του πιθήκου ανάμεσα σε άλλους γρίφους πιθανοτήτων και παράδοξα, όπου η έννοια των άπειρων πόρων οδηγεί σε αποτελέσματα που δεν συμφωνούν με τα συμπεράσματα που βγάζουμε όταν λαμβάνουμε υπόψη τους περιορισμούς του σύμπαντός μας.