Η απομάκρυνση του Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία, μια εξέλιξη που προφανώς επιδίωκε και ο ίδιος, έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών, οι οποίοι άρχισαν να πλέκουν σενάρια. Ποιο είναι το σχέδιο του Σαμαρά; Μήπως σκέφτεται να ηγηθεί ενός ακροδεξιού κόμματος, προσπαθώντας να ανατρέψει τον Μητσοτάκη για δεύτερη φορά; Στον πολιτικό κόσμο, οι σκοπιμότητες και τα βαθύτερα σχέδια είναι πάντα παρόντα. Ωστόσο, στην προκειμένη περίπτωση, παραβλέπουμε τον ανθρώπινο παράγοντα και τα συναισθήματά του. Ο Σαμαράς διατηρεί μίσος για την οικογένεια Μητσοτάκη εδώ και τριάντα χρόνια, και η αντίστροφη περίπτωση ισχύει επίσης. Η κατάσταση θυμίζει μια κανονική σαπουνόπερα, χωρίς πολιτικές προεκτάσεις. Δεν πρόκειται για μία διαρκή σύγκρουση συμφερόντων που αφορά την εξουσία, αλλά για γνήσιο και ανόθευτο μίσος. Σε αυτή την ηλικία, ο Σαμαράς δεν έχει την ανάγκη να μπει σε πολιτικά παιχνίδια ή να ασχοληθεί με νεότερους πολιτικούς. Όταν έχει εκπληρώσει τους στόχους και τις φιλοδοξίες του, μπορεί να εκφράσει ό,τι επιθυμεί. Έτσι, το μίγμα των σκέψεών του έχει γίνει εκρηκτικό. Από τη μία πλευρά, οι σκληρές του θέσεις στα εθνικά θέματα και η άρνησή του να αποδεχθεί οτιδήποτε δεν περιλαμβάνει το τρίπτυχο «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια». Από την άλλη, το μίσος του για οτιδήποτε σχετίζεται με το επώνυμο «Μητσοτάκης». Γιατί να καταπιέσει τα συναισθήματά του; Πολιτικές φιλοδοξίες δεν έχει, καθώς όλοι οι στόχοι του έχουν επιτευχθεί. Ωστόσο, είχε την ταπείνωση να χάσει από τον Τσίπρα, ενώ βλέπει τους Μητσοτάκηδες να γιορτάζουν μπροστά του. Είναι λογικό να θελήσει να εκφράσει αυτά που νιώθει και να ηρεμήσει. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Ποιος βουλευτής θα ακολουθούσε τον Σαμαρά σε μια αποτυχία με ακροδεξιές αποχρώσεις; Γι’ αυτό, πιθανότατα, αυτή η κατάσταση θα κρατήσει το πολύ τρεις ή τέσσερις μέρες. Ίσως να μιλήσουμε και για την εικόνα του Σαμαρά στη Βουλή με ανεξάρτητους, αλλά μέχρι εκεί. Το πολύ-πολύ να τον δούμε μαζί με τον Καραμανλή, σαν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων σε γνωστό σόου με κούκλες από τη δεκαετία του ’80.
