Αν κάποιος ανατρέξει στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι οποίες δεν είχαν και πολύ θετικά αποτελέσματα στις τελευταίες εκλογές, θα διαπιστώσει ότι τα κυριότερα στοιχεία είναι η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, η άνοδος του ΠΑΣΟΚ και η ταχεία άνοδος της Λατινοπούλου. Τα δύο πρώτα στοιχεία, τα οποία είναι σε μεγάλο βαθμό αλληλένδετα, δεν προκαλούν έκπληξη. Αντίθετα, το τρίτο είναι ενδιαφέρον και υποτίθεται ότι δημιουργεί μια συγκεκριμένη ατμόσφαιρα. Ο Μητσοτάκης αντελήφθη γρήγορα την κατάσταση και, μέσα στην αναστάτωση που προκαλεί η τραμπική επιρροή, βιάστηκε να αναφερθεί στην “τυραννία της μειοψηφίας” και να απορρίψει την λεγόμενη κουλτούρα της αφύπνισης. Έχει δίκιο σε αυτά τα σημεία και κυρίως όσον αφορά την πολιτικοκοινωνική ατζέντα που έχει υστερικά στοιχεία στις ΗΠΑ, με εκλογικά αποτελέσματα που προκάλεσαν μεγάλη αναστάτωση. Είναι γεγονός ότι πολλοί αναθάρρησαν με την εκλογική νίκη του Τραμπ και έσπευσαν να εκφράσουν τις απόψεις τους. Η Λατινοπούλου άρχισε να εμφανίζεται συχνά στα τηλεοπτικά δίκτυα και να μιμείται το στυλ του Τραμπ, ενώ ο Βελόπουλος, χωρίς χορευτικές φιγούρες, διατηρεί μια παρόμοια προσέγγιση. Φαίνεται ότι πολλοί θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν βαλκανικές εκδοχές του τραμπισμού και να ρισκάρουν στις επερχόμενες εκλογές. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι υπάρχουν προβλήματα και ότι η φαινομενική οικονομική ανάπτυξη και οι καλές δημοσιονομικές επιδόσεις είναι επιφανειακές, με κίνδυνο να διαταραχθούν αν προκύψει μια γενικευμένη κρίση. Ωστόσο, τα διλήμματα πάντα προκύπτουν και τίθενται κατά την εκλογική διαδικασία. Από το ποιος είναι πιο ικανός στη διαχείριση και τη διακυβέρνηση, έως το ποιος προσφέρει πειστικές εναλλακτικές λύσεις στα πεδία όπου όλα φαίνονται να πηγαίνουν στραβά. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση, μετά από έναν μακρύ λήθαργο, αρχίζει να ανησυχεί από την αβεβαιότητα του πολιτικού σκηνικού. Οι τελευταίες παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού είναι σαφή σημάδια αυτής της ανησυχίας και είναι βέβαιο ότι δεν θα παραμείνει αδρανής. Αυτές οι ενέργειες απαιτούν συγκεκριμένες δράσεις με ορατά αποτελέσματα. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη και υπάρχουν πολλές μεταβλητές. Το φαινόμενο του τραμπισμού μπορεί πραγματικά να εξελιχθεί σε χιονοστιβάδα, και το ζητούμενο είναι ποιος μπορεί να το αναλύσει και να το αξιοποιήσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά. Υπό αυτό το πρίσμα, μια κρίσιμη λεπτομέρεια είναι ότι όσοι πιστεύουν ότι είναι Τραμπ, ίσως έχουν υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές τους. Έχουν ακόμα πολλές δοκιμασίες μπροστά τους. Υπήρξε άλλωστε ένας πρωτοπόρος αυτής της πολιτικής προσέγγισης, ο οποίος συγκυβέρνησε με τον Τσίπρα και εξαφανίστηκε σχετικά ήσυχα.
