Στην Αθήνα, η ανησυχία για την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ιδιαίτερα έντονη. Αν εξαιρέσει κανείς τη διαφορά στην πολιτισμική προσέγγιση και την πολιτική φιλοσοφία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και του Τραμπ, είναι φανερό ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται γεωστρατηγικά κοντά στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακολουθώντας τον ίδιο συμμαχικό άξονα. Επιπλέον, δεν φαίνεται να υπάρχει ανησυχία για τυχόν αλλαγές στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας, Άγκυρας και Ουάσινγκτον. Η διεθνής κατάσταση, με την αναταραχή στη Μέση Ανατολή να απειλεί να εξελιχθεί σε ευρύτερη και επικίνδυνη σύγκρουση, διασφαλίζει ότι τουλάχιστον στο μεσοπρόθεσμο μέλλον, οι προτεραιότητες της αμερικανικής διπλωματίας παραμένουν αναλλοίωτες: η διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο και η ενότητα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Ο Ταγίπ Ερντογάν, με την εναντίωση του προς το Ισραήλ και την επιθυμία του να καταστήσει την Τουρκία περιφερειακό ηγέτη, φαίνεται ότι είναι αυτός που πρέπει να ανησυχεί περισσότερο για τις σχέσεις του με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς αυτές οι φιλοδοξίες έρχονται σε αντίθεση με τις στρατηγικές του Τραμπ, οι οποίες περιλαμβάνουν την ειρηνική συνεργασία ανάμεσα στο Ισραήλ και τους αραβικούς ηγέτες.
