Για πολλές δεκαετίες, οι Έλληνες είχαν υποστεί μια ψυχολογική επιρροή από την Αριστερά, που τους έκανε να πιστεύουν ότι για να θεωρείται κάποιος πατριώτης πολιτικός, έπρεπε να συγκρούεται με τους παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας. Έπρεπε να υπόσχεται την απομάκρυνση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ, να εκφράζει τη δυσαρέσκειά του όταν συναντούσε τον Αμερικανό πρέσβη και πιο πρόσφατα, το 2014, ο Αλέξης Τσίπρας να φωνάζει «Go back, κυρία Μέρκελ» και άλλα παρόμοια, σε μια ελληνοαγγλική σύνθεση, ευτυχώς χωρίς να δοκιμάσει να το πει στα γερμανικά. Οι πολιτικοί αναζητούσαν συμμάχους σε μακρινές και εξωτικές χώρες. Από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γιάσερ Αραφάτ, μέχρι το 2015, όταν η κυβέρνηση Τσίπρα ζήτησε από τη Ρωσία δάνειο 10 δισ. ευρώ, με αντάλλαγμα την τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων από τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου, ώστε να μπορέσει η Ελλάδα να επιστρέψει στη δραχμή. Παράλληλα, υπήρχαν επαφές με το Ιράν και την Κίνα για δάνεια, ενώ η Βενεζουέλα είχε διαπραγματευτεί πωλήσεις πετρελαίου σε ευνοϊκές τιμές στον Δήμο Καισαριανής.
